Χαιρετισμός για το συνέδριο τυποκυκλαδικού τύπου στη Δονούσα
«Ανεβήκαμε πάνω στον λόφο να δούμε τον τόπο μας-
φτωχικά , μετρημένα χωράφια, πέτρες, λιόδεντρα.
Αμπέλια τραβάν κατά τη θάλασσα. Δίπλα στ αλέτρι
Καπνίζει μια μικρή φωτιά.
(…)
Πολύ αγαπιέται αυτός ο τόπος…
Με υπομονή και περηφάνια.».
Γ. Ρίτσος, «Ο Τόπος μας»
Λένε πως Δονούσα ονομάστηκε το νησί των Κυκλάδων επειδή οι άνεμοι τουΑιγαίου πελάγους το ταρακουνάνε. Αυτό που βρήκαμε εμείς εκεί αρχές Ιούνη ήταν γαλήνη και μια απερίγραπτη ησυχία. Το σκάφος μας γλίστραγε αργά στα ήσυχα νερά και μα έφερε σε ένα νησί αρχετυπικής ομορφιάς. Σπάνια και τα δύο αλλοίμονο (και η αρχετυπική ομορφιά στο Αιγαίο, και τα ήσυχα νερά στη Δονούσα…
Ταξιδιωτική περιήγηση.
Link.: “The Greek Traveller ”
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
Αξιότιμα μέλη της Ένωσης Κυκλαδικού Τύπου,
Αξιότιμοι Σύνεδροι,
Αγαπημένοι συνοδοιπόροι του τόπου των Κυκλάδων,
Καλησπέρα σας,
Με ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση καλωσορίζω και υποδέχομαι τον τόπο, τις Μικρές Κυκλάδες , τη Δονούσα, και χαιρετίζω με αισιοδοξία την εξαιρετικά εύστοχη πρωτοβουλία της Ένωσης Κυκλαδικού Τύπου να συνδιοργανώσει με την Περιφέρεια Ν. Αιγαίου αυτό το Συνέδριο, με Θέμα Τη Διαχρονική πορεία του Κυκλαδικού Πολιτισμού και τους τρόπους ανάπτυξης και τουριστικής αξιοποίησης των Μικρών Κυκλάδων.
Μια από καιρό προγραμματισμένη εκδήλωση στη Ρόδο και ανειλημμένες υποχρεώσεις, δυστυχώς, με «αναγκάζουν» να μην βρίσκομαι σήμερα κοντά σας. Ναι…όντως: Ως φυσική σωματική παρουσία , δεν θα είμαι κοντά σας . Και αυτό με λυπεί ιδιαίτερα. Ως άνθρωπος όμως που γνωρίζει τον τόπο και από θέση και από άποψη …πιστέψτε με …είμαι εκεί… κοντά σας.
Μεταξύ Νάξου και Αμοργού βρίσκεται η άγνωστη Ελλάδα της άγονης γραμμής. Εμείς το ξέρουμε καλά αυτό. Μία πολυνησία κατοικημένων και ακατοίκητων νησιών που ονομάστηκε «Μικρές Κυκλάδες». Πρόκειται για τη Δονούσα, τα Κουφονήσια, τη Σχοινούσα, την Ηρακλειά, που είναι τα πιο γνωστά κατοικημένα νησιά αυτού του συμπλέγματος, ενώ το πιο σημαντικό νησί της αρχαιότητας, η Κέρος, σήμερα είναι ακατοίκητο.
«Και ενώ για όλα τα Κυκλαδονήσια θα μπορούσες να πεις ότι στη θάλασσα που όργωναν κουρσάροι, σέρνονται τώρα τα πλοία της γραμμής, στις Μικρές Κυκλάδες τα πλοία της γραμμής δεν φτάνουν πάντα. Εδώ ισχύει πως «αν το επιτρέψουν τα μποφόρια, στην εβδομάδα δυο βαπόρια». (Ταξιδιωτική περιήγηση)
Πρέπει να τα βάζεις με τον καιρό …που και που… Και πρέπει να συνεχίζεις να πολεμάς …ακόμα και για το «αυτοδίκαιο», το «αυτονόητο» πολλές φορές… Και για αυτό συγχαίρω σήμερα την Ένωση Κυκλαδικού Τύπου , η οποία «επιμένει» να προβάλλει τον τόπο, να υπενθυμίζει τον τουριστικό προορισμό της γαλήνης και της εσωτερικής ευωχίας.
Γνωρίζω τις Μικρές Κυκλάδες…την ιστορία τους…την παράδοση τους…
Έχω αφουγκραστεί πολλές φορές έως σήμερα , λόγω θέσης και ιστορικής αναφοράς στον τόπο, όλες τις διαδρομές πολιτισμού στις Μικρές Κυκλάδες. Είναι η Δονούσα…, είναι η Μεσαριά… 1 κάτοικος , η Μερσίνη…18 κάτοικοι, η Καλοταρίτισσα …1 κάτοικος τον Χειμώνα…
Μικρές Κυκλάδες, σπαρμένες στον άνεμο και στο κύμα που ανταριάζει σαν φυσάει… Γνωρίζω. Και θα επιμένω να γνωρίζω! Και θα επιμένω να θυμάμαι! Πως ο τόπος μας, οι Κυκλάδες, είναι μικρός…αλλά απέραντος!
«Καιρός να λύσω τις πρυμάτσες. Γιατί όμως λέγεται Δονούσα; Γιατί είναι το ανατολικότερο νησάκι, καταμεσής στο Αιγαίο έρμαιο των ανέμων που το δονούν. Μάλιστα.
Περιμένατε λιγότερο ποιητική ερμηνεία σε τέτοιο τόπο;»
Ταξιδιωτική περιήγηση.
Link.: “The Greek Traveller ”
Σας ευχαριστώ,
Αντιπεριφερειάρχης Τουρισμού Νοτίου Αιγαίου,
Ελευθερία Φτακλάκη