Με αφορμή τη διαδικασία πρόσληψης και τοποθέτησης των σχολικών καθαριστριών/των, ομολογώ πως τα συναισθήματα μου είναι ανάμεικτα καθώς μέσα από την επικοινωνία με τις κυρίες και τους τρεις κυρίους (σε σύνολο 189 υπήρξαν τρεις άνδρες!!) που προσλήφθηκαν, αφενός βίωσα την απερίγραπτη χαρά από τα άτομα που προσλήφθηκαν, και αφετέρου ένιωσα την απογοήτευση όσων δεν κατάφεραν να επιλεγούν μέσα από μια συγκεκριμένη και αδιάβλητη διαδικασία μοριοδότησης που ακολούθησε η Διεύθυνση Προσωπικού του Δήμου Ρόδου, με προϊστάμενο τον εκλεκτό συνάδελφο, Λουκά Μουστάκα, όπου σε αυτόν και τους συνεργάτες του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για την σοβαρότητα και αποτελεσματικότητα τους!!
Μέσα από αυτή την επικοινωνία, συνειδητοποίησα για άλλη μια φορά, πως τα αυτονόητα για κάποιους, αποτελούν για μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού μια μόνιμη ανασφάλεια καθώς η Ρόδος, δεν είναι μόνο η Ρόδος του πλούτου, της κατανάλωσης και της ευμάρειας, αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά, η αθέατη για πολλούς πλευρά, της φτώχειας και της ανάγκης για επιβίωση. Το αναφαίρετο δικαίωμα στην εργασία συνεχίζει να αποτελεί ζητούμενο και ειδικότερα στη σημερινή εποχή του άκρατου νεοφιλελευθερισμού, όπου οι νόμοι της ελεύθερης αγοράς δεν λειτουργούν με επίκεντρο τον άνθρωπο αλλά τον πλούτο των ολίγων!!
Για την ιστορία, η διαδικασία της πρόσληψης των σχολικών καθαριστών/τριων ανήκει στο ΥΠΕΣ, όπου και αποφασίζει τον αριθμό και το ωράριο τους. Εν προκειμένω, για τη σχολική χρονιά 2021-2022, ο κος Βορίδης, για λόγους καθαρά επικοινωνιακούς, ανακοίνωσε περισσότερες θέσεις από πέρσι ( από 108 σε 189) , με τη διαφορά αυτές οι θέσεις να είναι τρίωρης απασχόλησης στο σύνολο τους. Μια διαδικασία απαράδεκτη.
Δράττομαι της ευκαιρίας να συγχαρώ το Δήμαρχο Ρόδου, Αντώνης Καμπουράκης για την πολιτική επιλογή του να αναλάβει την επιδότηση της πρόσληψης των σχολικών καθαριστρών/τριων με ωράριο πλήρους απασχόλησης, προκειμένου να μην προσληφθούν με το καθεστώς της τρίωρης απασχόλησης, όπως αποφασίστηκε από τον αρμόδιο υπουργό, Βορίδη. Ο δήμαρχος Ρόδου, ανέλαβε να χρηματοδοτήσει με ιδίους πόρους (δημοτικούς) την επέκταση του ωραρίου, καταβάλλοντας ως δημοτική αρχή το ποσό των 2,5 εκ €. Οι δίκαιες πολιτικές αποφάσεις να λέγονται και να επαινούνται.
Επίσης, να συγχαρώ τον διευθυντή, Δημήτρη Κυπριώτη, ( Δ/νση Δια βίου Μάθησης, Πολιτισμού και Αθλητισμού του Δήμου Ρόδου) και τη προϊσταμένη του τμήματος Παιδείας και Δια βίου μάθησης, Sevi Skiathiti για τη επίπονη και αποτελεσματική τους δουλειά, προκειμένου αυτή η διαδικασία να ολοκληρωθεί για άλλη μια χρονιά με επιτυχία.
Κλείνοντας, θέλω να καταθέσω κάποιες σκέψεις-προτάσεις που έχω επανειλημμένα υπερασπιστεί αλλά και υπηρετήσει στο παρελθόν:
1. Η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να διεκδικήσει τη δυνατότητα αυτοδιαχείρισης του «οίκου» της και να απογαλακτιστεί από το κράτος. Εν προκειμένω, να έχει την οικονομική αυτοτέλεια για το δικό της προγραμματισμό και δράση σε όλους τους τομείς δράσης της.
2. Ενδυνάμωση της λειτουργίας της αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού για τη δυνατότητα δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας (ως εργοδότης) καθώς και την ενίσχυση της προώθησης στην απασχόληση.
3.Ως εκ τούτου, η αυτοδιοίκηση να λειτουργήσει και ως ένας κοινωνικός «εργοδότης» σε συγκεκριμένους τομείς, συμβάλλοντας με τους παραγωγικούς φορείς και κοινωνικούς εταίρους στην ενδυνάμωση της απασχόλησης και τη μείωση της ανεργίας. Υπάρχουν πολλές μορφές και τρόποι για την επίτευξη αυτού του στόχου καθώς και σύγχρονα εργαλεία και διαθέσιμοι πόροι.
4. Υπό αυτό το πρίσμα, απαιτείται η εκπόνηση ενός επιχειρησιακού σχεδίου για την απασχόληση με επίκεντρο τις νέες μορφές απασχόλησης καθώς και τη διασύνδεση της με την αγορά εργασίας.
5. Δημιουργία Ινστιτούτου Απασχόλησης και επιχειρηματικότητας από την Περιφέρεια Ν.Αιγαίου με έδρα τη Ρόδο και διασύνδεσης του με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, με στόχο την ανάπτυξη καινοτόμων πολιτικών και δράσεων στον τομέα της εργασίας και του επιχειρείν ( δημιουργία κοιτίδων γνώσης, επώασης και στήριξης start up επιχειρήσεων, κα.)
6. Επίσης, θεωρώ πολύ αναγκαίο να επαναλειτουργήσουν οι δομές προώθησης στην απασχόληση και στην επιχειρηματικότητα, «Καλλιπάτειρα» και « Χειροτεχνικό Κέντρο Ρόδου», οι οποίες λειτούργησαν με μεγάλη επιτυχία για πολλά χρόνια στη Ρόδο και μάλιστα με κοινοτικούς πόρους, μέσα από συνεργατικά σχήματα και σύγχρονες μεθόδους λειτουργίας. Σήμερα, υπάρχουν νέα εργαλεία για την εταιρική τους λειτουργία, όπως είναι π.χ. οι ΚοινΣΕΠ.
7. Τέλος, αναφορικά η πρόσληψη των σχολικών καθαριστριών/των πρέπει να πάρει μόνιμα χαρακτηριστικά καθώς ως υπάλληλοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και ως εκ τούτου είναι σημαντικό η δημοτική αρχή να μεριμνήσει για τη δημιουργία ενός σώματος μόνιμων σχολικών καθαριστών/τριων, όπου κατά τη θερινή περίοδο θα απασχολούνται σε άλλες αντίστοιχες θέσεις καθαριότητας καθώς το καλοκαίρι οι ανάγκες για καθαριότητα στο νησί είναι μεγάλες.
Καταθέτω αυτές τις λίγες σκέψεις με αφορμή μια τυπική διαδικασία πρόσληψης που ανέδειξε για άλλη μια φορά, το μεγάλο δίπολο της απασχόλησης και της ανεργίας, ενός φαινομένου με τις δύο όψεις του, και θεωρώ πως πρέπει να αποτελεί πολιτική προτεραιότητα κάθε αρχής ( κράτος, περιφέρεια, δήμος).