Η Ισχύς είναι, πολύ απλά, η ικανότητα να επηρεάζεις τους άλλους ώστε ν’ αποκτάς αυτό που θέλεις. Όλοι χρειαζόμαστε ισχύ για να προωθήσουμε τους στόχους μας. Σύμφωνα με το διάσημο Αμερικανό καθηγητή, συγγραφέα και πολιτικό, Robert Nye- πατέρα της σχολής της Ήπιας και Έξυπνης Ισχύος- στο επίπεδο της παγκόσμιας πολιτικής τα κράτη μπορούν να δημιουργήσουν συμμαχίες μέσω της δύναμης των αξιών τους και της κουλτούρας τους. Η ήπια και η σκληρή ισχύς μπορούν να συμπληρώνουν η μία την άλλη, όπου η ικανότητα να συνδυάζει τις δύο σε μια αποτελεσματική στρατηγική, αποτελεί την «έξυπνη ισχύ».
Εν προκειμένω, για να αναλύσουμε την επικοινωνιακή στρατηγική της νέας ελληνικής κυβέρνησης ως προς την ατζέντα για τη διαπραγμάτευση του ελληνικού χρέους, η στρατηγική της βασίστηκε σε μια επικοινωνιακή πολιτική με τα εξής στάδια:
1ο Στάδιο: Με σημαία τη διαγραφή μέρους του χρέους, ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, αναπτερώνοντας το ηθικό του ελληνικού λαού με την ελπίδα πως όλα θα αλλάξουν με τη νέα διακυβέρνηση.
Το διακύβευμα του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρα από το 2010 αφορούσε σε μια σκληρή και αμετακίνητη θέση ως προς τη διαπραγματευτική στρατηγική της χώρας μας, όπου ουσιαστικά προανήγγειλε την άσκηση σκληρής στάσης προς τους εταίρους μας. Κάποιοι θα σπεύσουν να πουν πως επίσημα στις εκλογές του 2015 ο Τσίπρας δεν μιλούσε πια με όρους σκληρής ισχύος, αλλά μιλούσε πλέον για συνεργασία με τους εταίρους μας. Να θυμίσουμε όμως πως έως το 2014 το δήλωνε ξεκάθαρα και κάποιοι συνεργάτες του υπερασπίζονταν επίσημα αυτή τη γραμμή μέχρι και τις εκλογές του Ιανουαρίου.
2ο στάδιο: Μετεκλογικά, η νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, εγκαινίασε μια νέα στρατηγική στο επίπεδο της οικονομικής διπλωματίας. Μιλά πλέον με όρους ήπιας ισχύος και διεθνοποιεί το ελληνικό πρόβλημα προκειμένου να κερδίσει ισχυρούς διεθνείς συμμάχους. Ουσιαστικά, κεφαλαιοποιεί πολύ έξυπνα τα θετικά βήματα των δυο προηγούμενων κυβερνήσεων στον τομέα της οικονομικής διπλωματίας, πετυχαίνοντας να επικοινωνήσει καλύτερα το πρόβλημα.
Βασίζει πλέον τη ρητορική της στις θεμελιώδεις αρχές της ΕΕ, που είναι ο σεβασμός της λαϊκής κυριαρχίας των κρατών μελών, η δημοκρατία, μεταθέτοντας όμως παράλληλα το πρόβλημα από το εθνικό επίπεδο σε υπερεθνικό, δηλ. από το «εγώ» στο «εμείς». Ο Αλ. Τσίπρας παρουσιάζεται ως «πρεσβευτής» των ευρωπαϊκών χωρών που αντιμετωπίζουν δημοσιονομικά προβλήματα καθώς ζητά να υπάρξει μια δίκαιη λύση για όλες χώρες που πλήττονται λόγω της σκληρής πολιτικής γραμμής λιτότητας που επέβαλε το Βερολίνο στα μέλη της Ευρωζώνης μέσω του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης από το 2008.
Συνοψίζοντας:
- Η αναδίπλωση του ΣΥΡΙΖΑ με τη νέα διαπραγματευτική του ατζέντα όπου μιλά για «έξυπνη διαχείριση» του χρέους, είναι ένα θετικό βήμα καθώς η θέση της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή οικογένεια είναι αδιαμφισβήτητη και αδιαπραγμάτευτη.
- Η επικοινωνιακή στρατηγική που ακολούθησε ο ΣΥΡΙΖΑ ως προς την αξιοποίηση του χρέους για την κατάκτηση της εξουσίας, είναι συντεταγμένη. Αρχικά κυριάρχησε η σκληρή γραμμή ισχύος μέσω της απειλής, καταλήγοντας σήμερα στην ήπια ισχύς, καθώς αναγνωρίζει το διμερές επίπεδο διαπραγμάτευσης.
- Η διεθνοποίηση του ελληνικού προβλήματος μέσω μιας έντονης οικονομικής διπλωματίας και η μετατόπιση του προβλήματος από το εθνικό στο υπερεθνικό, είναι μια έξυπνη στρατηγική. Προς αυτή την κατεύθυνση κινήθηκαν και οι δύο προηγούμενες κυβερνήσεις χωρίς όμως να πετύχουν να το επικοινωνήσουν στο βαθμό που το πέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Εν κατακλείδι, η νέα ελληνική κυβέρνηση με όρους επικοινωνιακής στρατηγικής σήμερα δείχνει κερδισμένη, όμως με όρους πολιτικής και οικονομίας ακόμα δεν έχει επιτύχει τίποτα. Ας μη βιαζόμαστε να πανηγυρίσουμε γιατί τίποτα ακόμα δεν έχει κερδηθεί. Σαφώς, τα δεδομένα έχουν αλλάξει κατά πολύ από το 2011 και το έδαφος είναι πλέον καταλληλότερο για να μπορέσουν να υπάρξουν μεγαλύτερα οφέλη για τη χώρα μας. Η διαπραγμάτευση είναι μια on going διαδικασία που απαιτεί στρατηγική όχι μόνο επικοινωνιακή αλλά πρωτίστως πολιτική και σαφώς και τεχνοκρατική προσέγγιση.
Απαιτεί συντεταγμένες τις υγιείς δυνάμεις του τόπου μας και Εθνικό Σχέδιο Διαπραγμάτευσης. Έστω και τώρα θα πρέπει να δημιουργηθεί μια Εθνική Ομάδα Διαπραγμάτευσης απ’ όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου, με έμπειρους τεχνοκράτες. Η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια βιώνει έναν οικονομικό πόλεμο και έναν πόλεμο δεν τον κερδίζεις σε επίπεδο εντυπώσεων. Απαιτείται μια σταθερή στρατηγική και ευρύτερη πολιτική συναίνεση καθώς η ιστορία μας έχει αποδείξει πως μόνο ενωμένοι μπορούμε ως λαός, ως έθνος να βγούμε κερδισμένοι.
Πρέπει να συνεχίσουμε ενωμένοι να διεκδικούμε για τη χώρα μας, με μια Νέα Εθνική Αυτοπεποίθηση, προς όφελος της ανάπτυξης και της ευημερίας του ελληνικού λαού. Ο σκοπός είναι κοινός: Η Σωτηρία της Ελλάδας και η Ανάκτηση της Αξιοπρέπειας του ελληνικού λαού.
Πρώτη δημοσίευση στο www.ftaklaki.gr